Als de wereld ooit zal vergaan.
Wees dan toch niet bang.
Maar denk aan waar je heen zal gaan.
Mijn kind wees toch niet bang.
Waar een mens nooit levend is geweest.
Waar een mens nooit levend komen zal.
dat is een plaats alleen maar voor je geest.
En waar je ziel rusten kan.
Ik hoop wel dat ik voor je ga.
En dat jij nog lang mag leven.
Maar weet dat ik daar op je wachten sta.
want kwil je ook daar mijn liefde geven.
Dus wees niet bang mijn kleine meid.
Papa zal er eeuwig zijn voor jou.
Raak die herinnering nooit meer kwijt.
Maar hou ze binnen in jouw hart, waar ik ook de mijne hou.
Ooo mijn kleine meid, ik hou zoveel van jou.
Jij bent echt het mooiste geschenk dat ik altijd hebben wou.
freakangel: | Zondag, mei 22, 2005 14:35 |
Prachtig, liefdevol gedicht! liefs freakangel |
|
m@rcel: | Zondag, mei 22, 2005 13:14 |
stilmakend mooi geschreven en in stilte gelezen Prachtig geschreven Jurgen Gr. m@rcel |
|