Er hoeven weinig woorden om elkaar te verstaan
Tenzij men opeens met de politiek is begaan
Dan stel men voor elk probleem een nieuw antwoord als vraag
En trots al die woorden blijft de oplossing zo vaag
Een kuisvrouw heef het ooit met honderd worden gedaan
Om haar hier als vreemdeling ook te laten verstaan
Zo vind ik het net als een democratische plaag
Te moeten luisteren naar dit opdringend gezaag
Mensen die jaren gelukkig school hebben gedaan
Denken nu met hun wijsheid de toekomst in te slaan
Maar wat ziet mijn versleten lodderig oog vandaag
Een wereld met toekomst maar op een niveau zo laag
Zo moet ik nu met mijn dichten almaar verder gaan
Omdat liefde al het overige moet verslaan
Want doorheen die westerse weelderige vetlaag
Loop ik doorheen het weemoed van menselijk geklaag