In de donkerheid
s'Avonds in de donkerheid.
Je zachtjes,op een bankje glijd.
Duizenden sterrenlichtjes, brengen de hemel mee.
Baad de aarde in rust en vree.
Plots voel je, hoe klein je bent.
Het heelal, dat je overstemt.
Het kleine deeltje op de bank, dat ben jij.
Maar weet, je hoort erbij.
Je bent geboren, en maakt deel.
Van dit immens groot geheel.
Straks als je reis verdergaat.
Je altijd een stukje van jezelf achterlaat.
Diane
Reacties op dit gedicht
| wil melker: | Dinsdag, mei 17, 2005 22:02 |
| mMMMMMMm je zachtjes op een bankje glijdt.. heerlijk rustgevend diane.. ........ Liefs wil |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, mei 17, 2005 20:29 |
| wauw wondermooi liefs Dirk |
|
| Raira (Ria): | Dinsdag, mei 17, 2005 15:42 |
| Prachtig en hoopvol en wijs gedicht heel graag gelezen liefs en knuff Ria |
|
| Gonny: | Dinsdag, mei 17, 2005 11:42 |
| Goede morgen lieve Diane wowww mooi dit. Fijne dag Dikke knuffelkus Liefs Gonny |
|
| Paul de Bruyn: | Dinsdag, mei 17, 2005 11:18 |
| geruststellend dicht dit:) mooi Liefs Paul |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Diane | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||