Ingekerfd door duizend messen
vlijmscherp en gloednieuw
met glinsterende punten in de zon
Ik sta te kijk vanachter tralies
krijg honderden blikken ingeboord
doorkerven mijn hart als stukjes glas
Vanbinnen schreeuw ik van de pijn
maar heb uitgelopen, dichtgeslagen ogen
en ze verraden niets
Honend zijn de blikken, met een grijnzende mond
daarmee de ergste woorden schreeuwend
elk woord als een toegeworpen zwaard
ik ben gewoon niets waard..
uitdaging Just_Robin
kriekske: | Dinsdag, mei 10, 2005 19:48 |
prachtig mooi verwoord... deze uitdading liefs |
|
Mathilde: | Dinsdag, mei 10, 2005 18:04 |
fictie dan toch, hoop ik?! erg mooi geschreven, dat wel! xxx mathilde | |
Just_Robin: | Dinsdag, mei 10, 2005 17:34 |
Prachtig gedicht.. En heel herkenbaar. Uitdaging helemaal geslaagd :) Ik hoop voor je dat het fictie is.. Liefs, |
|
hiljaa: | Dinsdag, mei 10, 2005 17:17 |
prahtige uitdaging! knufliefs--hiljaa-- |
|
Quando: | Dinsdag, mei 10, 2005 17:17 |
je bent zoveel waard.. je hebt je eigen mooie, unieke dingen. en op de dichtkunst die je hebt mag je toch ook zeker trots zijn! en de reacties die je geeft, daar hebben mensen zoveel aan. wel prachtig geschreven, geslaagd. liefs en knuf Kim |
|
Oorlam: | Dinsdag, mei 10, 2005 17:08 |
just_robin draagt je op te schrijven over ik/eenzaamheid/verdriet? hmmz:)) | |
Auteur: LizDichter | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 10 mei 2005 | ||
Thema's: |