Mijn Boek
Mocht je het nog niet weten ook ik word oud…, eindelijk acceptatie van mijn ik,
Dromend,genietend word ik oud.
Angstig was ik tot nu, wat was ik bang voor je, als een kat inde hoek,
Gesloten als een boek.
Je sloot me op in de kast als een fout geschreven boek, totaal niet begrepen,
Door jouw ontstaan, nooit zal ik vergeten hoe ik daar heb gestaan met stof op de kaft,
Zo pas geschreven maar leek al zo oud.
Nu een andere plaats met veel licht , gelezen en geliefd, voel ik mij vrij en verlost.
Voor jouw hoop ik koestering van zoveel dingen, zoveel processen.
Het leven voor jouw is namelijk walgelijk geweest in al haar excessen.
Nooit kunnen liefhebben,altijd berekenen,altijd bezig zijn met creeren van levende nachtmerries.
Dank toon ik voor dit proces, tot mijn vermogen van liefhebben voor alles waar ik voor kies.
Nooit zal ik je gedachtes volgen vol duistere paden met leugens en kwaad.
Ik heb zelf gekozen voor de moeilijkste weg vol liefde en anderen gelukkig maken is een levenstaak.
Als een boek mag je me lezen..., alleen de naam is veranderd.