maar nu vergeet ik
ben zeker dat jij het niet ziet
dat kastje bezorgt me verdriet
iedere keer dat ik het vergeet
zie stof liggen en ‘k weet
weeral maar eens vergeten
om de stofdoek te gebruiken
‘k heb ’t me al duizend keer verweten
dat kastje heeft het iedere keer gedaan
waarom, wie zal het zeggen
steeds moet het daar blijven staan
zonder te blinken zou het zeggen
je bent nu toch niet kwaad
want ik weet dat je daar graag staat
vroeger was jij er ook al
nu sta je in een andere stal
toch mee verhuisd met de hele boel
nooit voelde jij je zonder doel
alles draag je wat ik op je zet,
een zwaan, beker, koets, poes, vaas,
jullie vinden mij voorzeker dwaas
dit kastje draagt al mijn lieve kleinoden
geschonken, geërfd, gekregen,
in tin, koper, porselein, kristal,
schattig poesje van Tsjechië,
herinneringen aan mekaar geregen,
zelfs een vaasje, een rode,
‘k heb je en ik hou je
want mee verhuizen zou je,
zo vast stond ik in mijn schoenen
maar nu vergeet ik
je weer iedere keer op te boenen !
Auteur: Ivoke | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 30 april 2005 | ||
Thema's: |