Riet was haar naam
Haar kleed is begraven
Met veel leed heeft zij het
Opgewekt en moedig gedragen.
Zij was klein en teer
Haar komt de eer
Van heldenmoed en vechten
In dagen en nachten
Met innerlijke krachten
Haar leed verlachtte.
Zij genoot ondanks pijn het leven
Plukte haar dagen zolang zij
Haar waren gegeven.
Welbewust in onverzaagde hoop gevat
Ondanks zichzelf
Gaf aan andere, wat zijzelf bezat.
Een luisterend oor en
Wezenlijk medeleven
Dat kon zij ook nog geven.
Haar laatste woorden door ons
In het ziekenhuis gehoord
Klinken voor ons nog altijd door.
Toen zij moest worden geopereerd
Wilde zij niet onder narcose
“want zei zij lachend;
ik wil bij de les blijven”.
Dat heeft zij dan ook tot het
Laatste moment gedaan
Zij heeft haar les
Haar levensles met moed volbracht.
Een prestatie waar wij
Die haar kende
Met bewondering en liefde
Aan haar
Zullen blijven terug denken.