De hooiberg.
Als je het goed bekijkt is het leven net een berg met hooi.
Het zoeken naar de speld want die vinden is mooi.
Toch is dit makkelijker gezegd dan gedaan.
Zo’n grote berg, begin daar maar eens aan.
Soms grijp je zomaar in het rond en voel je ineens een prik.
Zou dat de speld zijn, een moment van vreugde, maar ook van schrik.
Een plek die het waard is om beter te onderzoeken.
Misschien iets om een mooi resultaat te boeken?
Meestal blijkt dit achteraf loos alarm.
Maar voor je gevoel ben je dichtbij en zit je warm.
Iedere prik is dan weer een avontuur op zich, een eigen doel.
Maar misschien is het geen scherp sprietje maar echt de speld naar je gevoel.
Als alle sprietjes hooi dan zijn verplaatst.
Is wat rest de speld, die is dan over als laatst.
Je zoektocht is dan voorbij want je hebt uiteindelijk gevonden.
Het gevoel van geluk wat je dan ervaart is om dit af te ronden.
Maar niet getreurd, er is altijd weer een nieuwe hooiberg te vinden.
Ja, je hoeft hier geen doekjes om te winden.
De volgende zoektocht zal volgen zeer gestaag.
Zie het als uitdaging en niet als plaag.
Misschien is de speld uit een vorige hooiberg je partner voor het leven.
Zodat je de volgende berg samen kunt doorzoeken, en dat die ander dan kunt geven.
Het vinden van die speld is dan ook niet meer van het grootste belang.
Je zoekt nu samen en het maakt niet meer uit of het kort zoeken is of lang.
De avonturen en de mooi dingen die je dan samen beleeft.
Dan is het zoeken en niet het vinden wat je voldoening geeft.
Hoe groter de hooiberg en hoe kleiner de speld.
Het samenzijn en het genieten, dat is het wat dan telt.
Een andere keer blijkt het toch een scherp sprietje, niet de speld zoals verwacht.
Dan duurt het zoeken een stukje langer dan je zou hebben verwacht.
Maar ook dan geldt nog steeds dat als alle sprietjes zijn verplaatst.
Ook echt alleen de speld over is als allerlaatst.