Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Opeens gehuld in volle duisternis
Opeens gehuld in volle duisternis
sluit ik mijn gerimpelde oogleden
Alsof ik plots ijlend het aardse mis
Uit dit voorbij gevlogen verleden
Herinneringen in een wildernis
Zie ik weerloos één voor één aftreden
En als enig en laatste beeltenis
Zie ik jou mijn geliefde weer aantreden
Ons vaneen wegrukken was een schennis
Het had wel kunnen worden vermeden
Met een weinig meer eerbied en kennis
Voor ons toen noch niet eens overleden
Maar dit is niet meer mijn bekommernis
Want ik heb er innig om gebeden
Dat jij als ener laatste lafenis
Samen met mij de hemel zou betreden
Reacties op dit gedicht
Vermeersch Jean-Paul vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
sunset
:
Donderdag, april 28, 2005 10:49
Dit heb je mooi, hoopvol verlangend verwoord.
Liefs / sunset
Mathilde
:
Donderdag, april 28, 2005 08:22
prachtig! xxx
hiljaa
:
Donderdag, april 28, 2005 07:42
misterieus mooi!
knufliefs--hiljaa--
Over dit gedicht
Auteur:
Vermeersch Jean-Paul
Gecontroleerd door:
benji
Gepubliceerd op:
28 april 2005
Thema's:
[Dood]
[Mystiek]
[Hoop]