Zuivere tranen,
die smeken om geluk.
Hopeloze gevoelens,
die hun weg naar beneden banen.
Hoe lang gaat dit nog duren?
Zolang trek je het niet meer.
Elke keer een tegenvaller,
het worden er steeds meer.
Hoe kan ik nu nog helpen?
Als er telkens weer wat gebeurd.
Ik wil degene zijn,
die je tranen kan stelpen.
Met tranen in mijn ogen,
en tranen in mijn hart.
Bid ik telkens weer,
en wacht met smart.
Juist op 'het' teken,
dat kleine beetje geluk.
Waardoor we samen zij aan zij,
verder kunnen leven..