Zonder Jou
Eenzaam en verlaten schrijf ik deze woorden op papier.
Ik wil je omhelzen maar je bent niet hier.
Als ik terug blik op ons verleden, voel ik me ongelukkig voor het heden.
Ik zie een foto uit vroegere uren, zo verliefd en heel gelukkig, maar het mocht niet eeuwig duren.
Nooit gedacht dat onze liefde stuk zou gaan, maar toch wilde ik mijn eigen weg inslaan, echter èèn ding had ik niet bedacht,mijn hart houd meer van je dan ik had verwacht.
Ik leefde al die jaren met een muur om mij heen, nu die muur dan eidenlijk is afgebroken,blijkt ook mijn hart te zijn gebroken.
Hier zit ik dan, helemaal alleen, zonder jou aanwezigheid om mij heen.
Misschien moet ik je proberen te vergeten, maar ik besef dat dat onmogelijk is.
Want elke dag voel ik weer dat vreselijke gemis.
Tranen in mijn ogen, tranen van verdriet.
Ik wist niet dat het zo'n pijn zou doen toen ik jou verliet.
Met mijn ogen open of dicht,iedere keer nog zie ik jouw gezicht.
Hoor ik nog steeds jouw stem en je lieve lach.
Ik heb je verlaten, maar voel de pijn nog elke dag.
Hoe kon ik zo stom zijn?
Ik zit hier nu met mijn eigen verdriet omdat ik dacht dat ik niet meer van je hield.
Dacht ik soms dat ik alles zomaar kon vergeten?
Ik had toch beter kunnen weten.
Nu moet ik proberen door te gaan, maar ik kan het niet daarvoor voel ik te veel verdriet.
In mijn hart alleen nog maar die vereselijke pijn, omdat ik zo graag weer met jou zo willen zijn.
Dat ik nog steeds van je hou is mij nu wel duidelijk, maar voor jou waarschijnlijk onbegrijpenlijk.
Ik besef heel goed dat ik je veel verdriet heb aangedaan en daardoor misschien wel nooit meer naast jouw zijde zal staan.
Misschien ben ik je nu wel voor altijd kwijt, maar geloof me als ik zeg dat het me heel erg spijt.
Alleen met spijt kun je liefde niet terugwinnen, daarom voel ik die extra pijn diep vanbinnen.
Je kreeg van mij niet de liefde zoals het hoort, maar ik weet nu zeker dat mijn hart alleen aan jou toebehoort.
Mijn liefde voor jou is nog steeds niet voorbij,al is er misschien geen hoop meer voor mij.
Graag zou ik mijn hart weer aan je willen geven en je willen laten zien hoeveel ik van je hou.
Of is het nu te laten,mijn gevoel van berouw?
jouw verlaten is de grootste fout uit mijn leven,ik ril, ik voel me beven, alle nachten zijn zo koel en kil.
Nee, dat is niet wat ik mijn verdere toekomst wil.
Dat ik me groot hou, is alleen maar schijn, want een leven zonder jouw zou voor mij het einden van mijn leven zijn!!!