Voor mn ex R.
Ik schrijf dit gedicht voor jou met een traan,
hiermee laat ik je weten waarom ik je laat gaan.
Vaak keek ik in je ogen,
maar zag de waarheid niet dat je mij steeds had bedrogen
Waarom lieg je altijd tegen mij?
ik vraag me af.. hoe voel jij je er eigenlijk bij?
Eerst dacht ik..."wat moet ik zonder jou?"
Want ik moet toegeven dat ik nog steeds van je hou
Maar ik had nooit verwacht dat liefde en haat zo dicht bij elkaar zouden staan.
Want het liefst liet ik je nooit gaan.
Ik heb geen pijn of verdriet, maar ook geen geluk.
want die maakte jij al reeds stuk.
Bij mij branden 100 vragen in mijn vermoeide mond,
er zwemmen 100 tranen waar ik geen oog vond
wat doe ik toch verkeerd??
ben ik het dan vergeten wat ik heb geleerd?
Ik zou nog zo graag voor jou willen vechten
en mijn gevoelens aan jou uit leggen.
want eens was je mijn leven,mijn liefde en mijn leed.
en ik vraag me af, hoe je dat deed.
Ik had je nooit met iemand willen delen
maar mijn gevoelens kon je waarschijnlijk niets schelen.
Ik wil niet ontevreden zijn of gaan klagen,
maar er branden bij mij zoveel vragen,
eigenlijk heb ik het je al zo vaak verteld,
en toch heb je mij steeds op nieuw teleurgesteld.
Jij beloofde mij toen om nooit meer vreemd te gaan,
maar toch doe je mij steeds op nieuw verdriet aan
wat is het eigenlijk dat jij je woord niet kan houden?
Ben je dan zo moeilijk te vertrouwen?
Jij geeft mij zo vaak een gevoel...
en dat is een liefde zonder doel.
Daarom schrijf ik jou dit gedicht met een traan,
zodat je weet waarom ik je nu laat gaan....
Dit gedicht mag iedereen gebruiken als ze het nodig hebben.