Erna Muermans: | Zaterdag, april 09, 2005 13:28 |
aangepaste versie: Giovanni Paolo Secundo rouwklokken luiden als stap voor stap de kist op schouders wordt gedragen ik zoek aansluiting naar de mens die in cederhout zijn laatste reis aanvangt schroom en mythe stijgen als wierook op bij de eerste noten van een requiem vrijmoedig wil ik uit mijn eenzaamheid ontwaken onbevangen terugdenken aan de droom die ik ooit had de hoop, het geloof i |
|
Innerchild: | Vrijdag, april 08, 2005 21:12 |
Even een moment van bezinning ... even stil ... stilte in mezelf ! innerchild |
|
pramodah: | Vrijdag, april 08, 2005 19:54 |
je gedicht hoort bij de klokken die vanmorgen luiden( overweldigend)weet jij hoeveel kerken er in Mechelen zijn(heeeeel veel) | |
Rien de Heer: | Vrijdag, april 08, 2005 19:07 |
Prachtig Erna..ben zelf niet gelovig, maar dit is echt waanzinnig mooi geschreven..van de titel tot het einde. Groetjes, Rien. |
|
sunset: | Vrijdag, april 08, 2005 18:53 |
Prachtige verwoording. En zo aansluitend, vind ik, bij beiden door mij geschreven 'Bij God ... misschien' en 'Romeinse sandalen slijten niet.' Liefs (en warme knuffel) / sunset |
|
Dirk Hermans: | Vrijdag, april 08, 2005 18:43 |
mooi verwoordt en prachtig neergezet liefs Dirk |
|
Auteur: Erna Muermans | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 08 april 2005 | ||
Thema's: |