Alleen lig ik in het bed
Mezelf in slaap wiegend
Met mijn ogen dicht
En alles komt terug
Tranen en zweet
Bedekken mijn lichaam
Sussen de weemoed
Wachtend
Tot ik val
Val, in handen der duisternis
Waar onrust slaap inzingt
En jouw gezicht
Mijn nachtmerrie vormt
Tot duizend messen mij weer wakker maken
Om weer door te gaan in het leven
Wees trots
Je hebt wat je wou hebben
Jou zal ik mijn hele leven moeten meedragen
En jouw dood zal je niet in vergetelheid kunnen werpen
Maar in mijn achterhoofd
Hou ik de herinnering
Dat mijn wrok elke dimensie zal overschreden...