Woorden stokken
Woorden stokken achter in mijn keel
Het wordt me allemaal even te veel
Kan geen zinnen formuleren en zeggen
En toch valt er nog zoveel uit te leggen
Waar moet ik nou toch beginnen
Heeft het trouwens nog wel zin
Ik stotter wat met een rood hoofd
En ach, ik start maar bij het begin
Al snel wellen mijn waterlanders op
Vol onbegrip en ongeloof
Laat ook maar, het heeft geen nut
Dat ik me nog langer voor jou uitsloof
Raira (Ria): | Vrijdag, april 08, 2005 09:50 |
Ik ga lekker net doe of er geen fictie boven staat en huil lekker met je mee... kom maar krijg je ook nog een dikke knuffel.. liefs Ria |
|
hiljaa: | Vrijdag, april 08, 2005 08:43 |
fictie gelukkig knufliefs--hiljaa)-- |
|
Vervelende meid: | Vrijdag, april 08, 2005 08:32 |
Heerlijk om te lezen! | |
psych: | Vrijdag, april 08, 2005 08:18 |
beetje sneu,,,liefs,,, | |
Rien de Heer: | Vrijdag, april 08, 2005 07:36 |
Snik....snik.....snik.... Groetjes, Rien. |
|
remie: | Vrijdag, april 08, 2005 07:35 |
prachtig verwoord, verdriet genoeg...liefs Remie | |
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 08 april 2005 | ||
Thema's: |