Ik stap in je stervende kamer vader
En jou roepend verjaag ik
De eenzaamheid die diep sliep
In je nog nauwelijkse ogen.
Ik streel je handen lieve papa, de harde
Koolbladeren waar je mij uit baarde
En voel in hun weemoedige rillingen de
Wegtrekkende golven van je leven.
Ik heb gezegd, vader, dat de wind al voor je zingt,
En de tijdssoldaten staan te waken
Gecamoufleerd tussen de bloemen en
De bladeren die al jouw naam roepen.
In de dodelijke suikerspiegel van je bestaan
Zie je de hoop al naast een engel staan
Je opent je oude verroeste poorten
En laat er de wilde dieren weg van je eigendom
Om als laatste strompelend te verdwijnen
En de vrije vogel mee te nemen
die diep sliep
in je hart.
SuperKomet: | Vrijdag, april 08, 2005 00:08 |
Ik zwijg maar even van de vele vormelijke kwaliteiten die dit gedicht weer sieren... want wat dit gedicht echt sterk maakt is de gevoelswaarde. Je hebt de emoties op een krachtige wijze weten over te brengen, wat leidt tot een erg ontroerend en pakkend gedicht. Heel mooi. Groet |
|
Renate-td-: | Vrijdag, april 08, 2005 00:01 |
oh mooi Serge, indrukwekkend en ontroerend geschreven, veel liefs Renate | |
Hans Winter: | Donderdag, april 07, 2005 21:08 |
* neem ook wat van mij met je mee, want dan komt er ruimte vrij op jou te gaan gelijken. * hans |
|
Fortune: | Donderdag, april 07, 2005 14:47 |
ontroerend gedicht, dat indrukwekkend is neergezet.. Sterkte.. liefs, Samantha |
|
sunset: | Donderdag, april 07, 2005 10:50 |
Stilmakend droef-mooi dit. Liefs / sunset |
|
Rien de Heer: | Donderdag, april 07, 2005 07:31 |
Indrukwekkend mooi en ontroerend Serge. Groetjes, Rien. |
|
hiljaa: | Donderdag, april 07, 2005 07:11 |
ja het doet me ook denken aan mijn vader die twee jaar geleden zijn laatste zuchtje liet! mooi gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
Lia : | Donderdag, april 07, 2005 06:34 |
schitterend dicht ..... liefs, Lia |
|
shelob: | Donderdag, april 07, 2005 02:07 |
PRACHTIG.... diep ontroerd, vooral de laatste drie regels, geeft alles weer wat ik voel bij mijn terminale vader, die niet meer leeft, maar een te sterk kloppend hart heeft en daardoor niet uit kan vliegen naar de dood, kus Jolanda | |
Innerchild: | Donderdag, april 07, 2005 01:15 |
A F !!! Dit gedicht is echt af ... mooi en ontroerend in ieder woord ... dat heb je knap gedaan ! warme groet / innerchild |
|
Auteur: sergev2005 | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 07 april 2005 | ||
Thema's: |