Was mijn ziel toch maar gekooid,
gevangen in prachtig slangenleer
om te kruipen door de vrijheid
en te sissen op instinct
Was mijn waarde maar verscholen
achter mijn scherpe slangenogen
beveiligt door de dubbele tong
symbool van wrede sluwheid
Was mijn instinct maar op de loop
en niet in subtiele wurggreep
want die is voor mijn prooi
maar als mens slechts voor mezelf
Mathilde: | Donderdag, maart 31, 2005 20:49 |
wauw... ben wel een b'tje bang van slangen maar op afstand sta ik ademloos te kijken! xxx | |
hiljaa: | Donderdag, maart 31, 2005 19:21 |
och was ik maar .... mooi verwoord knufliefs--hiljaa-- bedankt voor de reaktie |
|
sunset: | Donderdag, maart 31, 2005 19:13 |
Prachtig André. Liefs / sunset PS: Maar ik heb net de regendans op Mars achter de rug. Dus 't komt goed ;~). |
|
Vervelende meid: | Donderdag, maart 31, 2005 11:25 |
Een slang.. in een glazen kooitje? Hmm EEN WORM??? friedel? |
|
Friedel: | Donderdag, maart 31, 2005 11:16 |
heel mooi beschreven... ik heb wel eens gewilt dat ik een worm was, omdat ie zo lekker simpel denkt en niet moeilijk doet. maar een slang, tja, ook wel leuk, heb je meer kans jezelf te verdedigen... |
|
Auteur: winterklaas | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 31 maart 2005 | ||
Thema's: |