Het laatste blad gevallen,
Van de bloem
Van jouw leven.
Zij heeft gebloeid prachtig mooi…
Je leven was als een roos,
Net als het onze
Met mooie zachte blaadjes
En
Af en toe
Een doorn.
De steel zal blijven
Evenals
De doornen.
Toch zullen we onthouden en herinneren wie
Er met de blaadjes
Van ons is heengegaan.
In onze harten
Zal je voortleven.
Als een eeuwig bloeiende roos,
Zullen wij
Steeds
Maar weer
Proberen
Alle blaadjes
Bijeen te houden.
Zelf zal ik, bij elk blaadje,
Wat heel misschien toch opnieuw dreigt te vallen,
Extra aan je denken.