Door dalende temperaturen in mijn hoofd,
condenseert de mist tot druppels,
die dan ongecontroleerd een uitweg zoeken,
naar buiten zullen komen, hoe dan ook.
Met de bedoeling mezelf te begrijpen
achtervolg ik me door de gangen van mijn hoofd
onvermogend om te zien, dat degene die vlucht
mijn eerste echte ik is.
En zodoende vluchtend voor mezelf
probeer ik de wereld te begrijpen
in de reflectie van een rimpel
die ongrijpbaar op mijn netvlies danst
En alles draait, en cirkelt rond de aarde
hoop, geloof, verlies van waarde,
en de wetenschap waar ik mij achter schaarde
verdwijnt achter de horizon waar ik naar staarde
fallen angel of tears: | Maandag, maart 28, 2005 11:42 |
wow, geweldig.. :D liefs, |
|
Boudaatje: | Donderdag, maart 24, 2005 20:26 |
Speciale titel, net als het gedicht. Graag gelezen. liefs |
|
Lia : | Donderdag, maart 24, 2005 18:30 |
op naar de horizon........ | |
LizDichter: | Donderdag, maart 24, 2005 15:48 |
^^ Er is altijd een horizon in dromenland Mooi gedaan weer,, liefs, Liz |
|
flores: | Donderdag, maart 24, 2005 15:24 |
Graag gelezen, herkenbaar gedicht.. Mooi verwoord, die chaos.. Liefs |
|
Oorlam: | Donderdag, maart 24, 2005 15:00 |
mooi gedicht! (alhoewel dat herhaling van aarde aan het eind me ietwat stoorde, mag ik wel zeggen toch?) |
|
Auteur: winterklaas | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 24 maart 2005 | ||
Thema's: |