Je koesteren met mijn blik.
Geef mij mijn vergezicht.
Bergen die beklommen zijn,
ravijnen, rotsen, scherpe kammen,
zonder middelen, met blote handen.
Ik wil de wereld aan mijn voeten zien.
Geef mij mijn horizon.
Oceanen die bevaren zijn,
zeeën, engten en rivieren,
met schepen, groot en klein.
Ik wil de verten in mijn blikken zien.
Geef mij mijn liefde.
Verdrinken in je ogen,
het zachte kussen van je mond,
trouw en altijd in elkaar geloven.
Ik wil het samenzijn in ons.
Mijn vergezicht
is liefde aan je voeten.
Mijn horizon
je koesteren met mijn blik.
Mijn liefde
Dat ben jij en ik.
wil melker
08/08/2001