Nu tijdens deze momenten denk ik vaak aan de dood..
hoe kan ik nu nog leven?
waarom wil niemand zijn liefde met mij delen..
het kan ze gewoon niets schelen als ik morgen onder een bus lig, het enigste dat ze zullen zeggen is : lastig
niemand zal me missen, niemand zal merken dat ik weg ben
dan pas denk je dat iedereen je hebt genegeerd en dat niemand je kent.
maar 1 iemand zou denken, waar is ze nou die ene persoon,
diegene zou dat denken omdat die gene om je geeft..
maarja het is nu te laat.. want diegene zal nu wel weten dat je niet meer bestaat