Daar zit ik dan, voor mijn wiskundeschrift
Elk lief woordje van jou in mijn geheugen gegrift
In de zevende hemel, zo verliefd, geen concentratie
Denk dat ik droom, dat het niet echt is, een fantasie
Ik schrik wakker en beland neer in de realiteit
Al beseffend dat ik zielsgelukkig ben, een waar feit
Dat het geen fantasie is noch een zelfverzonnen droom
Zink weg in die wereld, zo zoet als honing, zo heerlijk als slagroom
Zwevend door het paradijs, al huppelend op de wolken
Hoor ik onze lippen de taal van de liefde verkondigen en vertolken
Zwevend door datgene, dat iedereen zo ongelofelijk vurig wenst
Reizend door de planeten van de liefde, zo teder en onbegrensd
~~°*°~~