Stoppen.
Onze verhouding is op liefde en haat gebaseerd.
Wat je met me doet is eigenlijk totaal verkeerd.
Ik wil van je af, je stinkt en je bent te duur.
Toch vraag je weer dagelijks voor vuur.
Ergens ben ik gewoon aan je verslaafd.
Iets wat iedere dag weer wordt gestaafd.
Je gaat altijd en overal met me naar toe.
Ik weet ook niet precies waarom ik dat doe.
Langzaam wordt je uitgekotst door deze maatschappij.
Iets waar ik deel van uitmaak, dus ook door mij.
Je wordt dan ook steeds minder geaccepteerd.
Iets wat me ook al weinig interesseert.
Mijn gezondheid zet ik voor je op het spel.
Jij bent achterbaks en begrijpt dat wel.
Mijn ondergang, dat is schijnbaar je doel.
Steeds meer krijg ik namelijk dat gevoel.
In moeilijke tijden ben je wel steeds paraat.
Dan ben je vriendelijk, en ben je mijn maat.
Soms geef je me rust en help je me te ontspannen.
Toch wil ik je ooit uit mijn leven bannen.
Met plezier zal ik je dan dumpen in de goot.
Want anders werk je toch maar aan mijn dood.
Ik heb je niet nodig want ik weet zeker dat ik het zonder jou ook red.
Dus zal ik eens opsteken, jou, mijn laatste sigaret.