weg, weg ver hier vandaan,
waar ik met beide benen op de grond kan staan.
weg, weg van alles en iedereen,
niet over 1,5 maand, maar het liefst meteen.
ik kan het bijna niet meer aan,
het liefst zou ik even niet meer bestaan.
mijn vrienden doe ik pijn,
dat zal veranderen als ik hier niet meer zal zijn.
ik heb mijn besluit genomen,
en zal voorlopig niet meer in Brabant terugkomen.
ik laat iedereen en alles na,
m'n vrienden inclusief m'n pa en ma.
ik ga deze keer voor mezelf kiezen,
want ja, wat heb ik nu nog te verliezen...
ik zou wel graag bij iemand willen zijn,
maar dan doe ik daar anderen weer mee pijn.
als ik in zijn ogen kijk dan kan ik verdwalen,
zo helder, al van zijn aanwezigheid begin ik te stralen.
hij heeft mn hart op een bepaalde plek gekraakt,
en m'n gevoelens voor m'n ex overbodig gemaakt.
het liefst zou ik hem meenemen naar het noorden,
waar ongeacht niemand ons kan storen.
maar we zien wel hoe krachtig onze liefde is,
als ik daar zit en hem mis.
de tijd zal het zeggen,
in welke haven ik m'n anker neer zal leggen....