Aforismen.
De koeien bijeen in sappige weiden
Zij krommen de ruggen, niet te vermijden.
Kramp in hun te volle blazen
Poepen zij en gaan verder met grazen.
++++++++++++
Zo te leven, heel subtiel,
Niemand een bevlekte ziel.
Geen begluren achter het glas
¡ä t Zou mooi zijn als het zo was.
++++++++++++
Zij lagen samen in het gras
Dat twee kontjes hoog reeds was.
Ik stond er bij en keek er naar
En dacht: was ik die jongen maar.
Aan zoiets mag je niet denken, weet je,
Maar ik ben er dan ook ¨¦¨¦ntje.
++++++++++++
Woordjes zou ik willen zeggen
Die je niet in woordenboeken vindt.
Het fatsoen terzijde leggen,
Mij gedragen als een kind.
++++++++++++
Geef mij maar dieren
Zoals bokken en stieren
Oprecht en spontaan,
Die hun gang kunnen gaan.
++++++++++++
De koekoek uit de koekoeksklok
Kan het maar niet vinden;
Gaat steeds terug in zijn hok
Om zich op te winden.
+++++
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 februari 2005 | ||
Thema's: |