Verdwijnende gedachten
Stil en verlaten zit ik in het zand.
En kijk vanuit het strand naar de zee.
Mijn gedachten verdwijnen met de golven mee.
Verder in zee naar de horizon.
Dat is de plaats waar het begon.
Net zoals het opkomen van de zon.
Weet ik dit is de plaats waar ik alleen kan zijn.
Zonder pijn, met mijn gedachten ver van hier.
Dit geeft me vertier.