Twee kogels houdt hij in zijn handen
ze komen uit een oud geweer
een glimmend antiek geval
dat in een kast met ander spul staat
Vaak ging hij met haar op jacht
ontdeed haar ogen van het zand
als een vriendin stond ze naast hem
wanneer hij tuurde over de meren
Mooi was ze, net zoals de ganzen die vlogen naar het zuiden
poëzie schreven in het hemelblauw
waar hij tussen de wolken
probeerde een glimp op te vangen van haar
Zij die eens
als een bloem
in zijn handen lag
Nienke: | Woensdag, februari 16, 2005 17:41 |
Mooi.. Kus Nienke |
|
hadassah: | Woensdag, februari 16, 2005 14:07 |
Apart gedicht, orgineel en mooi geschreven! | |
sunset: | Woensdag, februari 16, 2005 08:02 |
Beeldend, al zie ik nergens die 'doodgeschoten hond' die mijn voorgangers hier zien. Liefs / sunset |
|
Lia : | Woensdag, februari 16, 2005 06:01 |
ik hou niet van jagers... brrr | |
PeterdB: | Woensdag, februari 16, 2005 00:35 |
Weer iemand die een hond heeft doodgeschoten; Is dat het thema vanavond? Desondanks heb je het goed geschreven hoor Wijnand | |
shelob: | Woensdag, februari 16, 2005 00:32 |
Treurig beeld, zie een jager die slechte jacht heeft gehad, maar nou vind ik alle jagers treurig, mag dat.... einde vind ik heel mooi, misschien begin van een nieuw gedicht??? |
|
Peter van der Linden: | Woensdag, februari 16, 2005 00:24 |
Mooi geschreven, maar zoals ik vanavond al eerder zei, ik hou niet van lieden die voor hun plezier dieren doden. Slaap lekker. Peter. |
|
Rien de Heer: | Woensdag, februari 16, 2005 00:18 |
Een mooie herinnering. Groetjes, Rien. |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 16 februari 2005 | ||
Thema's: |