Huilende wonden
Onverwacht voel ik het komen.
Mijn handen knijp ik tot vuisten,
de nagels diep in m'n huid gedrukt.
Het gevoel blijft, zoals verwacht.
Ik adem zwaar en woede komt...
Ik had het me verboden,
maar doe het toch.
Bewust en tegen m'n regels in.
Ik doe het weer.
...
Dan voel ik niks meer, helemaal niks
...leegte...
Alle pijn vanbinnen glijdt langzaam weg,
als mijn wonden het naar buiten wenen.
Mijn handen knijp ik tot vuisten,
de nagels diep in m'n huid gedrukt.
Het gevoel blijft, zoals verwacht.
Ik adem zwaar en woede komt...
Ik had het me verboden,
maar doe het toch.
Bewust en tegen m'n regels in.
Ik doe het weer.
...
Dan voel ik niks meer, helemaal niks
...leegte...
Alle pijn vanbinnen glijdt langzaam weg,
als mijn wonden het naar buiten wenen.
Reacties op dit gedicht
| fristike: | Zondag, februari 13, 2005 22:12 |
| Hoi, mooi gedicht echt! veel sterkte hé! ik hoop dat alles voor je gaat beteren.Je mag me altijd mailen als je wilt. Veel liefs, Fristike xXx en hou je goed hé! |
|
| Zilver: | Zondag, februari 13, 2005 18:58 |
| het is erg herkenbaar. het gevoel dat op het moment je snijd en het bloed eruit loopt je pijn even weg lijkt te lopen. wanneer de wond weer dicht is is de pijn er weer.. dat gevoel is een kick.. een verslaving... herkenbaar....maar je kan er vanaf.;) liefs en xxx zilver |
|
| .rose: | Zondag, februari 13, 2005 18:49 |
| probeer je in te houden meis.. hoe moeilijk het ook is mooi gedichtje! liefs .rose |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Miss_Suicide | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||