Gestolen liefde (weekgedicht Boudaatje)
jij mijn beste vriend
die samen liep tussen water en vuur
een kameraad voor het leven
voor altijd en eeuwige duur
duisternis dreven samen
jouw hoofd was gespleten
ik gaf je een zon in mijn huis
zonder de waarheid te weten
nu zit ik eenzaam en huil
mijn verdriet uit een gebroken lichaam
jij ging er met mijn meisje vandoor
zonder een enkele vorm van blaam
van mijn beste vriend
kwam de vijand naar boven
jij hebt mij alles ontnomen
wie kan ik ooit nog geloven?
bedankt ware makker
bedankt mijn lieve vrouw
bedankt jullie beide samen
voor deze enorme knauw
ana (stacia): | Zondag, februari 20, 2005 00:08 |
Fictie ... maar hoe dan ook triest. Ik hou enorm van het slot... cynisch ... maar sterk. liefs ! ana |
|
MysterieDragon: | Dinsdag, februari 15, 2005 12:45 |
dit is een echte naaistreek sterkte liefs laura |
|
Boudaatje: | Zondag, februari 13, 2005 21:01 |
dikke knuf liefs |
|
druppeltje: | Zondag, februari 13, 2005 16:20 |
auw dat is pijnlijk, liefs drup |
|
Lia : | Zondag, februari 13, 2005 15:54 |
ja deed mij ook denken aan het lied... | |
sunset: | Zondag, februari 13, 2005 12:55 |
't Doet mij denken aan een liedje van Dimitri van Tooren (Iets van 'Was het Felix, Ferdinand of Alex). Mooi neergezet. Liefs / sunset |
|
psych: | Zondag, februari 13, 2005 12:50 |
mooi,,,gr,,,psych,,, | |
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 13 februari 2005 | ||
Thema's: |