Mijn hoofd zit vol gedachten
Zoveel woorden zijn onuitgesproken
Ik blijf maar denken
Mijn gedachtes zijn onafgebroken
Negatieve gevoelens
Ze klemmen zich aan me vast
Ik voel me raar
Ze jagen me op de kast
Ik voel me zo beroerd
Soms kan ik het niet verdragen
Dan heb ik 1 wens
Dat andere mensen het zagen
Misschien is het wel goed
Dat mijn gedachten gedachtes blijven
Daardoor kan ik misschien slechte
Niet leuke situaties vermijden
Misschien moet ik mijn bek eens houden
En alleen naar anderen luisteren
En dan mijn eigen gedachtes
Maar aan mezelf toe fluisteren
Maar je moet juist je gevoelens uiten
Waarom is het dan fout als ik dat doe
Ik krijg er alleen maar trammelant mee
Dat maakt me zo ontzettend moe
Engel, ik weet het niet meer
Ik maak me zoveel zorgen
Laat me alsjeblieft weer lachen
En breng me naar de dag van morgen