verdwaald in het hemelsblauw
van de asgrauwe luchten
die door onze welvaart in stand gehouden worden
glijd ik met mijn stalen buik
mijn richtingsgevoel is magnetisch
en mijn voorkomen zo lomp
maar ik benut wel het luchtdrukverschil
gescheiden door bolle vlakken
maar zo af en toe gaat er iets mis
met ontvlambaarheid van kerosine
en als een dronken doodskist
schud ik vleugellam de grond
Auteur: winterklaas | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 06 februari 2005 | ||
Thema's: |