Vernederd en verslonden,
lig ik op de grond
Woorden van liefde had ik nodig,
maar slechts die van haat kwamen uit jou mond.
Het is nog steeds moeilijk te verdragen
Tot het eind van mijn pijn tel ik alle dagen
Je hebt mij tegenover anderen gemaakt tot iemand die ik niet ken
Vernederd en verslonden is zoals ik nu nog ben
Maar er komt een dag waarop ik alles los mag laten
Dan zul jij niks meer kunnen roddelen, je voelt niks, en zult me niet meer kunnen haten
Dan komt eindelijk het ware proces voor jou
Donkere dagen, koude nachten en pijn in je hart als jij gaat beseffen dat ik werkelijk van je hou
Maar dan is het te laat mijn lief...
Het duister is naar binnen geslopen en heeft je hart gestolen als een dief.
Ik kan slechts voor jou mijn handen vouwen in gebed
En bidden dat jij, net als ik, het dan in je eentje redt.