De zon schijnt over je graf
vogels vliegen geruisloos
ik voel me laf
mijn tranen zijn eindeloos
ik uit al mijn verdriet
nog dichter bij je wil ik zijn
maar mijn gevoel in deze wereld, telt niet
wat overblijft is alleen mijn pijn
het voelt alsof je even bij mij bent
je handen, je stem, je lach
het lijkt even alsof de wereld geen verdriet meer kent
was het maar zo, elke dag
elke nacht huil ik nog om jou
ik kan je maar niet loslaten
ik weet, dat ik nog elke dag zielsveel van je hou
maar zelfs dat gevoel, mag niet meer baten
jou leven is over en voorbij
jij bent hier niet meer
jij alleen bent erg belangrijk voor mij
vandaar doet mijn leven zo'n zeer
elke dag weer hetzelfde verdriet
elke keer weer het missen
is er echt niemand die het ziet
of die er naar kan gissen
leven zonder jou
dat kan ik toch helemaal niet
hoe moet ik dat doen
als ik zoveel van je hou..