vernedering in oude tijden
brengt littekend op het hart
schrijft woorden die niet mogen zijn
op de sporen in je donkere ziel
verlossing lijkt nabij te zijn
doch verliest de tijd opnieuw
door herinnering die sprekend
en schrijnend lijkt te blijven
nieuwe kracht vinden ondenkbaar
want het duister spreekt opnieuw
over de tijden van die dagen
waarin de pijn geen einde had
toch lijkt het of met de jaren
de woorden minder hard raken
de sporen minder diep steken
brengt wat hoop in bange uren
27-01-05
moongirl1982: | Zondag, februari 20, 2005 12:38 |
mooi met gevoel geschreven iets wat herkenbaar voor me is. groet moongirl1982 |
|
Innerchild: | Vrijdag, januari 28, 2005 18:17 |
aiaiai ... dat heb je als je te snel wilt zijn ... ik bedoel dus : maar vergeten zal het nooit ... en ... zolang we er iets UIT kunnen leren ... klinkt al beter ... niet? |
|
Innerchild: | Vrijdag, januari 28, 2005 18:15 |
voelend gelezen ... met veel herkenning ... tijd brengt raad ... tijd heelt pijn ... maar vergeet zal het nooit ... het hoeft ook niet ... zolang het maar dragelijk blijft ... en zolang we er iets hebben kunnen leren ... Liefs, Innerchild |
|
michelle-libra: | Vrijdag, januari 28, 2005 14:06 |
fantastisch gedicht ik krijg weer wa hoop ik ga et vergeten je hebt me geholpen dankje xxxx vodk |
|
-Suus-: | Vrijdag, januari 28, 2005 08:53 |
Scherpe randjes slijpen met de tijd, het zal niet altijd zo hard blijven steken, mijn doel is terug denken, kunnen herinneren, zonder angst, zonder pijn, als een herinnering zonder gevoel.. Kus, Suus |
|
maria : | Vrijdag, januari 28, 2005 00:18 |
stilmakend dieprakend knuffie warm in stilte van omarm liefs, maria |
|
arie: | Vrijdag, januari 28, 2005 00:00 |
warm geef ik je een knuffel en sta je even bij. Schouder aan schouder net als toen.. Knuff, Arie |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 27 januari 2005 | ||
Thema's: |