Op een mooie zomerdag
in een kamer in een stad
is het eindelijk een dag
dat ik denken mag.
Als er gevraagd wordt,
"nou, hoe vind je dat?"
schud ik lachend mijn hoofd
het maakt me allemaal niets meer uit
geen idee, geen viool geen fluit.
En als ik dan mijn ogen sluit
kijk ik vooruit
naar de beroemde dag
dat ik alles kan en alles mag.
En dat alles beter gaat
fysiek, mentaal en sociall
tot nu toe kijk ik daar naar uit
verder interesseert het mij geen fluit.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Geschreven in 2002.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~