Blijft de hemel bezingen
Zij treurt in treurgewaden
Zwart dat alleen bij haar past
Opvallen is haar levensgang
Dat koestert als ‘ een welkome last ’
Haar nog jonge lichaam spreekt tranen
Maar ogen nog bedroevend mooi
Menigeen zou er in kunnen geraken
Lopend op haar allerlaatste tooi
Zij blijft de hemel bezingen
Kaarslicht achter zijn gestorven lichaam
Wil geen mannen die haar omringen
Kust het donker met hem tesaam
Zet dagelijks bloemen op zijn graf
Probeert het uitgebluste vuur te bewaren
Met haar ster die al zolang vertrokken is
Blijft zij nog vol weemoed naar hem staren
willem
Lia : | Donderdag, januari 20, 2005 15:06 |
heel mooi ... | |
Rboog: | Donderdag, januari 20, 2005 14:14 |
droevig mooi | |
maria : | Donderdag, januari 20, 2005 13:38 |
prachtig sereen melancholisch liefs, maria |
|
sunset: | Donderdag, januari 20, 2005 09:30 |
Prachtig, weemoedig poëtisch. Liefs / sunset |
|
psych: | Donderdag, januari 20, 2005 09:05 |
prachtig,,,gr,,,psych,,, | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 20 januari 2005 | ||
Thema's: |