Kom mijn lief
Als mooie dauwdruppels op rozen
zie ik bij het maanlicht tranen
Het is nooit te vroeg, te laat voor tranen
Rollen ze van geluk, verdriet?
Kom mijn lief, ieder met z’ n levenslied
Soms het minder aangename
Dan weer het spontane
Dat de wereld om ons heen biedt
Erover praten, kun je niet?
Maar ik zie gouden tranen
En je sprankelende ogen spreken
In het maanlicht bijgelicht
Kom mijn lief, we kijken naar dezelfde maan
Laat voor jou mijn tranen gaan
Die jij voor mij gelaten hebt wellicht
Staan er samen voor hetzelfde raam
willem
Lieverdje: | Zondag, januari 16, 2005 05:44 |
Weer zeer prachtig verwoord! Liefs |
|
***Zij***: | Zaterdag, januari 15, 2005 19:29 |
Heerlijk ;-) Dank je voor le reacties... xxx |
|
Lia : | Zaterdag, januari 15, 2005 11:47 |
wederom vol liefde in gedicht gegoten... liefs, Lia |
|
hiljaa: | Zaterdag, januari 15, 2005 10:03 |
prachtig.............! knufliefs--hiljaa-- |
|
Raira: | Zaterdag, januari 15, 2005 09:53 |
wat een mooi liefdevol gedicht weer Willem tranen die stromen door geluk of verdriet maar altijd emoties dus stop ze maar niet.. liefs Raira |
|
psych: | Zaterdag, januari 15, 2005 08:47 |
wat een lief gedicht,,,liefs,,,psych,,, | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 15 januari 2005 | ||
Thema's: |