Ode aan de Illusie
De Illusie,
Zo fragiel
Breekt alweer het Heil
Van mijn enige Ziel.
De Illusie,
Pijnlijk Hard
Duivelsgekrijs
Eeuwige Smart.
De Zijden draad
Van mijn geloof
Is geschaad
Ik word Doof.
O, Vrede met Mezelf
Ik ben een Vallende Elf...
O, Illusie,
Verslaafd was ik aan zijn Woord
Zijn stem eens gehoord...
O, Dierbare Illusie, Bron van Menige Liefde
Waarom, Alweer, Je Griefde!
Heerlijk Spinsel der Dromen
Je Kille, Fictieve Liefde
Moest weer tot me komen.
O, Rood Satijnen Gewaad der Dood,
Waarom baarde je me uit je Schoot?