Geef mij de rust
Die ik nodig hem
Om te worden
Wie ik ooit was
Geef me de ruimte
Zodat ik terug kan
In dit leven
Om te worden
Wie ik ooit was
Geef me je hand
Of laat me los
Ik moet verder
Om te worden
Wie ik ooit was
Ik moet vechten
Misschien wel alleen
Dan pas
Kan ik worden
Wie ik ooit was
Jamy
Raira: | Vrijdag, januari 14, 2005 23:50 |
Wordt jij maar weer jezelf.. een prachtig mens dat ben je en daar moet je alleen nog even weer zelf in gaan geloven liefs en dikke knuff Raira |
|
fox_bert: | Vrijdag, januari 14, 2005 22:59 |
veel verdriet zit in dit gedicht, sterkte jamy liefs vosje |
|
Will Hanssen: | Vrijdag, januari 14, 2005 16:59 |
Erg mooi dit gedicht! Liefs, Will |
|
Roxz: | Vrijdag, januari 14, 2005 15:34 |
ik geef je mijn hand wanneer je die nodig hebt...ik laat je los wanneer je dat van me wilt. maar van de zijlijn zal ik oogje in het zeil houden dat het niet een verloren strijd wordt. mooi verwoord xXx Roxz |
|
sunset: | Vrijdag, januari 14, 2005 15:20 |
Leven doe je niet / nooit alleen. Vechten dus ook niet. Mooi, hunkerend verwoord. Liefs / sunset |
|
Sportgekgirl: | Vrijdag, januari 14, 2005 15:01 |
super geschreven!! en erg herkenbaar... liefs |
|
ambeon: | Vrijdag, januari 14, 2005 14:35 |
heel erg mooi! liefs wilma |
|
Lieverdje: | Vrijdag, januari 14, 2005 14:35 |
Super! Mijn steun krijg je altijd! Knuffel/Liefs |
|
lijdie: | Vrijdag, januari 14, 2005 14:28 |
in een woord prachtig! liefs lijdie |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 14 januari 2005 | ||
Thema's: |