Geen idee
Ik wil je helpen, steek beide handen naar je uit.
Zou je willen verwarmen mijn armen om je heen,
En dat jij zou zeggen "eindelijk niet meer alleen."
Maar dat wil je niet....
Iemand anders moet dat doen...of jij zelf misschien.
Want mij lukt het niet, van mij wil je het niet,
mij kun je jezelf niet echt laten zien.
Ik wil zelf niet verzuipen dus neem eventjes gas terug.
Misschien loop ik te klote in alles wat ik doe.
Maar je hoeft maar te roepen(om wat dan ook) en ik ben er weer.
Maar je zal zelf moeten komen.
Ik zou willen dat je weer blij bent...zelfs al is dat zonder mij.
(en ik weet ook wel dat dat iid zonder mij zal worden)
Jij gewoon gelukkig, jij gewoon in alles vrij.
Wanneer moet ik loslaten, wanneer moet ik vasthouden?
Wanneer en hoe ver moet ik je laten gaan?
Of misschien toch gewoon (onzichtbaar af en toe)als vriendje naast je blijven staan?
Geen idee wat het beste is!