Zoveel aan mijn hoofd,
zoveel dingen beloofd.
Zoveel niet gedaan,
en toch steeds diezelfde fout begaan..
Waarom heb ik naar je geluisterd,
waarom niet naar die ene stem die me fluisterd,
laat je niet gebruiken,
maar kruip weg tussen die struiken!
Ik heb spijt,
spijt dat ik jou heb verblijd,
spijt dat ik mezelf heb verwaarloosd,
spijt dat ik naar jou heb gebloosd.
Waarom ben jij zo verschrikkelijk onaardig,
waarom behandel je me niet waardig?
Waarom waaide jou liefde zo weg, één windvlaag,
Waarom, dat is nog wat ik me afvraag.
*dees is meer door de ogen van m'n vriendin... meissiej goed dat je hem eindelijk helemaal aan de kant heb gezet, goed dat je nu een eigen andere liefde gevonden hebt! hvj!*