Tranen vullen mijn ogen
Terwijl ik blader door dit boek
teveel emoties
teveel herinneringen
Pijn...
Liefde...
Ze lopen door elkaar
Neen
Ze vertrappelen elkaar
Ze slaan, bijten en schoppen,...
En ik schreeuw
Maar niemand die het hoort
En ik huil
Maar niemand die het ziet
Ik ben tenslotte
Alleen
Tussen deze muren
°*°Op een dag zullen we onze gedachten niet meer delen lieve ziel...dan verdwijnt ons boek en...de herinnering? °*°