Ze liep de stille gang binnen die naar het uiteinde doodliep
ze schonk me een of twee woorden die me achterover riepen
Ze speelde met een wereld van gevoelens die geen grenzen kende
maar ze baakte de donkere grens midden in het droomgebied
Ze verpleterde het oog van het kinderziel
Ze verkocht haar ziel aan een pantijn die er psychopatisch met speelde
Er bleef haar beeld haken in een laatste adem
Waar de leegte van haar hart de wereld bevroor
En onthou...Ze kan niet sterven.