Gister hebben duizenden hun leven verloren
En toch willen hier velen het niet horen
Terwijl daar arme kinderen verdrinken
Zitten wij gezellig glühwein te drinken.
Want wij kunnen lekker onze ogen sluiten
Terwijl er mensen sterven daarbuiten
Die kunnen niet zeggen: denk er niet aan
Want ze weten dat ze dood zullen gaan.
Waarom kunnen wij rampen niet onder ogen komen
En gaan we gewoon verder met ons dagelijks dromen
Of zijn we bang dat ons kwetsbare geluk kapot gaat
Als je zo'n ramp even in je hart laat?
Misschien ben jij, lezer, niet zoals hen
En blijkt dat ik niet de enige ben
Doe dan mij als schrijver een groot plezier
En denk even aan de doden van 24-12-2004
-Voor de slachtoffers van de tsunami op 24 december 2004-