die ene dag dat ik je zag,
ik wist het al van die dag..
jij was de ware voor mij...
sinds die dag dat we samen waren maakte je me blij..
maar jij was zo dom,
om inbraken te doen wat stom..
dat vond jij stoer,
maar het klopte voor geen moer..
tot dat je bij de verkeerde begon in te breken,
nou lich je onder een groene deken..
die schot die pijn het ging zo snel,
ik had die gedachten wel..
en nu ben je dood, niet dood maar vermoord..
die klootzak.. die had wat beneden gehoord..
als ik hem een keer tegen kom,
dan trek ik zijn kop uit zijn rom..
we waren nu 4 jaar bij elkaar,
we vonden niks meer van elkaar raar..
ik heb nu een angst,
en ik ben het bangst..
om me nooit zo meer te voelen.. zoals ik bij jou was,
er zit nu een lege plek in de klas..

maar ook in mijn hart...