verlegen starend naar de sterren
vergaan gedachten in de leegte
drink ik de regen van woorden
die stroomt door werkelijkheid
ik zal niet langer draaien
om wat werkelijkheid moet zijn
zal enkel mijn dromen blijven leven
en mijn wereld verbreden in tijd
ik voel tedere blikken mijn gezicht
langzaam strelen als de tranen
die mij nimmer hebben verlaten
zoals de tijd mij heeft gevormd
laat mij zachtjes fluisteren
wat ik denk en wat ik voel
zodat niet iedereen hoeft te horen
wat mijn angsten eigenlijk zijn
13-12-04
fox_bert: | Maandag, december 13, 2004 14:44 |
in ieder mens schuilt angst om te falen, daarom hoef je het niet te verbergen, maar dan de praktijk he, ai dat is lastig daar weet iedereen wel mee over te praten. ik hoop dat je gauw kracht bijelkaar verzamelt. tot later was leuk om je te zien liefs Bert |
|
sunset: | Maandag, december 13, 2004 10:18 |
Mooi gevoelig poëtisch. Liefs / sunset |
|
Galadriëlle: | Maandag, december 13, 2004 08:32 |
Je hoeft je niet te schamen, zeker jij niet, je bent al zo lang, zo sterk.. knufff, Suus |
|
Rian: | Maandag, december 13, 2004 01:10 |
Knuff..Rian | |
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 13 december 2004 | ||
Thema's: |