Kijk eens wat een mooie spiegel!
Het is een grote spiegel,
Met een mooie gouden lijst,
Maar in het midden zit iets.
Het is een meisje.
Een meisje met rode haren en heldere blauwe ogen.
Die iets willen duidelijk maken,
Maar ik weet niet wat.
Ze kijkt me heel verdrietig en bang aan,
Net of dat ze pijn heeft.
Er lopen tranen over haar wangen
En de glinsteringen in haar ogen zijn helemaal verdwenen.
Ze heeft een blauwe wang
En een grote kras op haar linkerbovenarm.
Ik ga wat dichter naar de spiegel toe
En kijk nog eens goed.
Dan zie ik dat ze een mes in haar hand heeft.
Ik zie littekens op haar polsen
En nog meer op haar armen.
Ik ga nog iets dichter bij staan.
Tot dat ik schrik,
Maar waarom dan?
Het meisje kijkt me doordringend aan.
Ik kijk doordringend terug
En voel haar pijn..
Ik wrijf over mijn wang.
Het doet pijn en mijn hand is nat.
Dat meisje in die spiegel…
Lijkt die nou zoveel op mij?
Ben ik dat dan?
Dat bange droevige meisje?
Is dit dan mijn spiegelbeeld?
Dan kijk ik nog eens goed en weet het zeker.
Dat meisje in die grote spiegel met die mooie gouden lijst,
Met al die littekens en tranen,
Die rode haren en heldere blauwe ogen die me zo angsig aan kijken.
Dat……….!
Dat……….!
Dat meisje….!
DAT BEN IK!!!