in eeuwenoud gezang
je leidde me de stilte in
je hand streelde gebeden
in eeuwenoud gezang
verstierf de pijn die door
de mensen is geleden
je liep de stappen na
van refter naar kapel
hervond zo hun gedachten
in toewijding aan God sleten
zij een leven vol verwachten
zag hun liefde in de tuin
het zorgen voor de morgen
alleen ogen mochten spreken
woorden zijn zo langzaamaan
vergeten en de echo's zijn verstild
ik rook wierook als
een lang verdwenen geur
de zon scheen kleur
in gebrandschilderde ramen
van broeders zonder namen
je wijdde met met water
in stilte zonder prater
heden is hier eeuwigheid
want gisteren en morgen
gebeuren in een andere tijd
wil melker
05/12/2004
la mama: | Donderdag, december 09, 2004 08:59 |
lezen,gelezen,herlezen... zo mooi is ie wil,idd ben er stil van... liefs,margot |
|
wil melker: | Zondag, december 05, 2004 12:32 |
je wijdde me met water.. laatste strofe..correcte. Liefs wil |
|
will hanssen: | Zondag, december 05, 2004 12:29 |
Prachtig Wil, zeer beeldend geschreven en een schitterende woordkeus..een rustgevend gedicht wat een serene sfeer oproept....dat begint al bij de titel..... Prachtig!! Will |
|
Amy den Hartog: | Zondag, december 05, 2004 11:38 |
Heel mooi, schitterend!! Kusjes Amy |
|
Diane: | Zondag, december 05, 2004 11:08 |
Prachtig gedicht,brengt een rust gevoel met zich mee. Liefs Diane | |
Raira: | Zondag, december 05, 2004 09:33 |
Laat ik nu de ogen opslaan en in de tijd van heden ook eventjes de stilte zijn die op gaat in gebeden Ik ben zeer onder de indruk van je gedicht Wil... Deze lees ik graag op de zondagmorgen... liefs Raira |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 december 2004 | ||
Thema's: |