Drie jaar en zomaar weg
een bericht in de krant
trof mijn ziel diep
ogen traanden
bij het zien van haar foto
had het ongeval al gelezen
maar herkende niet het kleine wezen
foto met zwart gerande kranten bericht
en mijn ziel sloeg in diepte dicht
fietsend op een groenstrook
werd ze overzien
in haar laatste moment alleen
reed een gemeente tractor over haar heen
het is het buurmeisje van een neef
die ik vaak heb gezien
een knap engelen gezichtje
maar zij is niet meer
de buurt treurt
ontroostbaar is hun pijn
in betroken met de ouders zijn
voor dit engeltje nog zo klein
bron ik treed in uw aangezicht
en vraag voor haar het hemels licht
troost in heel uw zijn
hun ouders en allen die betrokken zijn
mijn gebaar is klein
maar wil ook betrokken zijn
brand kaarsjes voor hen vandaag
terwijl ik stil mijn tranen draag
kleine engel rust zacht
vind rust daar waar hij je bracht
in handen van de bron
gedenken we jou steeds als kleine stralende zon
met alle respect
mijn condoleances aan ouders
en een ieder die om haar treurt
wim black lord.......27-11-2004
Nietje: | Zondag, november 28, 2004 21:48 |
Met kippevel en tranen in mijn ogen heb ik jouw gedicht gelezen. Het minste wat ik kan doen is net zoals jij een kaars aansteken en bidden voor alle betrokkenen. Mooi en gevoelig verwoord Wim! Liefs, Nietje |
|
michris: | Zondag, november 28, 2004 00:31 |
Wim, Drie jaar en zomaar weg.. kan het nog erger? Ik betwijfel het. Je kind, je bloedeigend kind, nogmaar net begonnen met leven.Hoe komt een mens ooit hier weer over heen. Ik blijf zonder antwoord. Jij hebt in gedicht al zoveel emoties verwoord en warms gezegd...alles wat ik daar aantoe zou voegen zou te veel zijn. Ik zal een kaarsje branden voor dat mooie, kleine, lieve engeltje. En Wim....je bent een mooi en hartverwarmend mens. liefs, mic |
|
maria : | Zondag, november 28, 2004 00:01 |
stil ontsteek ik kaarsjes voor dit engeltje teer voor dierbaren en naasten met zulk immens hartenzeer jouw gebaar lijkt klein maar is warm vol medeleven ontroerend zielrakend dicht zo diep inlevend geschreven veel liefs, maria |
|
erje: | Zaterdag, november 27, 2004 23:44 |
je hebt het erg mooi neergezet wim maar hoe kan een ouder met zoiets ongelooflijks omgaan zo onschuldig, hoop dat de familie kracht en steun vind om dit leed te kunnen dragen geroeten erje |
|
druppeltje: | Zaterdag, november 27, 2004 20:59 |
prachtig afscheidsgedicht, liefs drup |
|
christina: | Zaterdag, november 27, 2004 18:58 |
jou gebaar zo klein ... maar zo vol medeleven ik hoop dat al die kleine gebaren die nu worden geven een klein pleistertje op de wond mag wezen voor de nabestaanden van dit kleine engeltje want een pleister om de wond in zijn geheel te dekken is er niet denk ik |
|
westland: | Zaterdag, november 27, 2004 18:34 |
met veel gevoel neer gezet wim,het valt niet mee om je kind te moeten verliezenweet het uit eigen ervaring.ma westland. | |
Lia : | Zaterdag, november 27, 2004 17:32 |
vreselijk... zulke berichten doen heel veel pijn...hoe moeten de ouders hier ooit nog overheen komen.. wát een verdriet... snif, knuf,Lia | |
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: artemis | ||
Gepubliceerd op: 27 november 2004 | ||
Thema's: |