ken je dat gevoel?
dat alles je teveel word
dat tranen blijven komen
en dat niemand begrijpt wat jij echt voelt
dat je het liefste weg wilt van deze aarde
en nooit meer terug komen wilt
je het van alle daken wilt schreeuwen
dat je gewoon enkel iemand nodig hebt
die je steunt
die je elke dag zal komen bezoeken
en je tranen zal wegvegen
ken je dat gevoel
dat je iets mist in je leven
dat eigenlijk altijd al wel bij je hebt geleeft
maar dat je dat ene doel niet kan pakken
ook als je er zo erg naar streeft
ken je dat gevoel
twijfels over alles
of je zelf wel goed bent voor een ander en zij voor jou
ken je het gevoel van angst
je allerliefste schatje kwijt te raken
en je achterblijft met een gebroken hart
herken je het
het gevoel van onmacht
jij tegen de hele wereld
niemand die je beschermt
zo weinig vraag je van de wereld
en de hardheid van de wereld krijg je terug
je vraagt geen eens liefde, of je krijgt pijn in je hart
herken je het gevoel dat niemand je wil begrijpen
je niet zal beschermen waneer dat moet
je er eigenlijk aan voor staat
machteloos, en onbewust wil je verder, maar bewust heb je de kracht niet meer
en het liefste, je allerliefste wens is dan om te gaan
naar een plek dat beter is dan hier...